Wiosną 2014 r. na obszarze zespołów osadniczych w Skomacku Wielkim (Ostrów) i Szurpiły przeprowadzono pod kierunkiem G. Kusia nieinwazyjne badania geofizyczne metodą elektrooporową. Były one zaplanowane w celu rozpoznania przypowierzchniowych nawarstwień kulturowych na wyznaczonych obszarach obydwu zespołów.
Metoda elektrooporowa należy do grupy metod geoelektrycznych i polega na rejestracji parametrów elektrycznych nawarstwień występujących na stanowisku archeologicznym. Pozwala na rozpoznanie rozkładu oporności na badanym terenie. Oporność poszczególnych obszarów może różnić się, co wynika z ich budowy geologicznej oraz stopnia zawilgocenia. Możliwe jest zatem wykrywanie w obrębie badanego stanowiska stref o wyróżniających się wartościach oporności, które mogą świadczyć o obecności obiektów archeologicznych. Wyniki badań miały zatem ułatwić lokalizację ukrytych pod powierzchnią ziemi pozostałości obiektów i konstrukcji związanych z funkcjonowaniem ośrodków w przeszłości.
Prospekcja elektrooporowa na obszarze zespołu osadniczego w Skomacku Wielkim (Ostrowiu) została przeprowadzona na obszarze o łącznej powierzchni ok. 3,3 ha, a na terenie Szurpił ok. 3,1 ha. Badania wykonano za pomocą aparatury pomiarowej ADA-GK firmy ELMES oraz RM 15D Advanced firmy Geoscan Research. Do pomiarów zastosowano układ pomiarowy Wennera oraz układ dwuelektrodowy.
Uzyskane wyniki pozwoliły na wyróżnienie anomalii, które w sposób jednoznaczny należy wiązać z obiektami archeologicznymi (m.in. anomalie liniowe wiązane z konstrukcjami umocnień grodu w Skomacku Wielkim (Ostrowiu). Wyróżniono także szereg anomalii, które z większym lub mniejszym prawdopodobieństwem można wiązać z obecnością obiektów archeologicznych. Potwierdzenie proweniencji zarejestrowanych anomalii wymaga weryfikacji za pomocą badań wykopaliskowych.
